Nope...
Quote:
Nederlandse mariniers smokkelen Afghaans hondje naar huis
De grootste Nederlandse held in Afghanistan komt weldra thuis. Let wel: het gaat niet om een moedige militair, maar om een Afghaans zwerfhondje.
Het verhaal van het zwerfhondje Fubar begint met een 30-jarige Nederlandse marinier die dienst deed op een afgelegen voorpost in de Zuid-Afghaanse provincie Uruzgan. Omdat hij iets te creatief is omgesprongen met de militaire regels moet hij anoniem blijven. 'We reden naar een plaats waar een operatie uitgevoerd zou worden', vertelt hij in de krant De Telegraaf. 'Het was 15 graden onder nul. Plotseling zag ik iets op de weg en riep stop! Ik sprong uit de wagen en vond een angstige puppy.'
De soldaat nam het hondje, een teefje, mee naar zijn post en doopte het Fubar. Dat is een Amerikaanse soldatenvloek - Fucked up beyond all recognition, oftwel Helemaal naar de kloten.
'Iedereen op de post leefde mee. Collega's kwamen met warme lappen aanzetten, maakten een bed van een rantsoendoos en deelden hun lasagne uit blik met Fubar. Moeders en vriendinnen stuurden vanuit Nederland speeltjes en kauwbotjes', zegt de marinier.
'Toen onze missie ten einde liep, besloten we Fubar mee te nemen naar Nederland. Alles werd geregeld: inentingen, papieren, de kooi voor het transport, een chip, enzovoort.' Maar de Nederlandse militaire overheid was onverbiddelijk: geen kwestie van dat een hond kostbare plaats zou innemen in een vliegtuig. Gelukkig brachten de Britse strijdmakkers uitkomst. Britse soldaten hebben al veel meer Afghaanse zwerfhondjes en -katten geadopteerd - er bestaat zelfs een organisatie die de soldatenbeestjes veilig thuis brengt. Zo kan Fubar een van de komende dagen, na drie maanden quarantaine in Londen, op Schiphol landen.